Tekst Luc van Koppen
Beeld Shutterstock
Het cynisme van generatie X, het narcisme en gemakzucht van millennials, de korte aandachtscurve van de komende generatie Z: wat kan de overheid ermee in haar HRM-beleid? Niets, zegt Wouter Vandenabeele. ‘Kijk naar andere factoren dan generaties, zoals gender, sociale klasse en etniciteit. Daarin zitten veel meer verschillen dan tussen generaties.’
‘Tweeduizendste van je gedrag wordt verklaard door een gemeenschappelijk generatiekader. Dat is zo goed als niks, en waarschijnlijk een rekenfout,’ zegt Wouter Vandenabeele, universitair hoofddocent human resources management aan de Universiteit Utrecht. Het denken in termen van generaties behoort toe aan het domein van de pseudowetenschap. Met echte wetenschap heeft het weinig te maken.
Het verschil van eenduizendste komt uit het meest recente onderzoek van onder anderen David Costanza, bekend Amerikaans onderzoeker op dit terrein. Hij heeft in 2024 een metastudie gepubliceerd. De onderzoekers hebben tientallen studies naar generatieverschillen geanalyseerd. Hieruit bleek dat er meer gelijkenissen dan verschillen zijn, als het gaat om werkwaarden, werk-privébalans, betrokkenheid, en bevlogenheid.
Stereotypen
‘Natuurlijk zijn er verschillen tussen jongeren en ouderen’, zegt Vandenabeele. ‘Als je twintig bent, vind je andere dingen interessant dan wanneer je veertig bent. Maar dat heeft alles te maken met het leeftijdseffect. Ook is er een tijdgeesteffect of era-effect. Denk aan de betekenis van ict. Maar er zijn ook ouderen die prima kunnen omgaan met ict-middelen. Dat is niet voorbehouden aan een leeftijdsgroep.’
*Dit is het eerste deel van een artikel uit de Publiek Denken 56: Generaties in het openbaar bestuur Lees hier verder
