Tekst Dave Schut
Beeld Hilbert Krane
Mahmoed Bakhsh en Bassir Roya, beiden ambtenaar, willen het gesprek over diversiteit naar een hoger niveau tillen. Daarvoor hebben zij de term Verschilkracht bedacht. Tijdens de Jonge Ambtenaren Dag 2025 hopen zij hun generatiegenoten alvast te inspireren.
Bakhsh werkt bij de gemeente Amsterdam (nu projectleider en omgevingsmanager, vanaf 1 april teammanager). Roya werkt bij het ministerie van Justitie en Veiligheid. Als beleidsadviseur is hij betrokken bij de aanpak van georganiseerde criminali- teit. Beiden zijn medeorganisator van de jaarlijkse Jonge Ambtenaren Dag. ‘Maar we kennen elkaar al veel langer,’ aldus Roya. ‘Sinds de studietijd zijn we beste vrienden.’
Verschil omarmen
Voor de komende editie van de Jonge Ambtenaren Dag, op 5 juni, moest diversiteit centraal staan. Maar zij wilden dit op een vernieuwende manier brengen. Tijdens een brainstorm in een café bespraken ze de waarom-vraag achter diversiteit. Roya: ‘Er hangt soms een dwingende lading omheen. Diversiteit als moetje, bijvoorbeeld voor een minderheid. Maar waarom zou je het zelf willen? Heel simpel: wanneer je een probleem vanuit verschillende perspectieven benadert, ben je krachtiger. Dus trokken we de conclusie dat je verschil zou moeten omarmen. Meer verschil betekent meer creativiteit en een groter probleemoplossend vermogen. Oftewel, hoe meer verschil, hoe meer kracht – Verschilkracht.’
Roya begint te lachen. ‘In eerste instantie hadden we allebei een soort ongeloof. Hebben we nou echt iets waardevols te pakken of is dit gewoon een woordspeling? Maar langzaam kwam de realisatie dat we iets op het spoor waren. De afgelopen maanden hebben we het idee verder uitgewerkt.’
‘Hoe meer mensen we erover vertelden,’ vult Bakhsh aan, ‘hoe meer het ging leven. Ons geloof in Verschilkracht betekent niet dat we diversiteit en inclusie overboord moeten gooien. Of dat we niet meer aan quota zouden moeten voldoen. Wij voegen er alleen deze positieve benadering aan toe. Waardoor we mensen makkelijker kunnen overtuigen.’
*Dit is het eerste deel van een artikel uit de Publiek Denken 56: Generaties in het openbaar bestuur Lees hier verder