Tekst Dave Schut
Beeld Hilbert Krane
Durf je stem te laten horen. Ga het gesprek aan. Want juist in de uitwisseling van verschillende perspectieven ontstaan de beste ideeën en het meest doordachte beleid. Dat is de gedeelde overtuiging van Jan-Kees Goet en Nurullah Gerdan. Ondanks hun generatieverschil vinden ze elkaar in hun streven naar een inclusieve en diverse werkomgeving, waarin iedereen zich gehoord en gewaardeerd voelt.
Jan-Kees Goet is secretaris-generaal van het ministerie van Landbouw, Visserij, Voedselzekerheid en Natuur (LVVN). Hij begon bij de rijksoverheid in 1988. ‘Ik heb zowel in beleid als uitvoering gewerkt. Ik ben bestuursvoorzitter van het COA geweest, plaatsvervangend hoofd van de AIVD en ik heb in het veiligheidsdomein gewerkt. Daarom zeg ik altijd tegen jonge, nieuwe collega’s dat ik de overheid heb ervaren als een fantastische werkgever. Er zijn zoveel verschillende facetten, daar kun je heel lang plezier aan beleven.’
‘Over generatieverschillen gesproken,’ zegt Nurullah Gerdan met een glimlach. ‘Toen Jan-Kees begon, moest ik nog geboren worden. Dat was in de tijd dat de Berlijnse Muur viel. Ik kwam dus in een andere wereld terecht.’ Gerdan werkt als strateeg bij LVVN veel met Goet samen. Eerder was hij in dienst bij de gemeente Haarlemmermeer.
Eigen referentiekader
Gerdan is oprichter en voorzitter van Kleurrijk Netwerk, een medewerkersnetwerk dat diversiteit, gelijkwaardigheid en inclusie bij LVVN en de ministeries van Economische Zaken en Klimaat en Groene Groei bevordert. Goet: ‘In die hoedanigheid is Nurullah mijn rechtstreekse gesprekspartner. Hij zit namens de collega’s bij mij aan tafel.’
Goet heeft veel van Kleurrijk Netwerk opgestoken, zegt hij. ‘Iedereen heeft een eigen referentiekader. Het is belangrijk om je bewust te worden van de verschillende perspectieven waarmee je naar vraagstukken kunt kijken. Want als je dat onbenoemd laat, ga je langs elkaar heen praten.’
Zo zijn er duidelijke verschillen tussen oudere en jongere generaties, vertelt hij. ‘De jongste generaties verbinden hun persoonlijke idealen aan hun werk als ambtenaar. Veel meer dan toen ik bij de rijksoverheid begon. Dat kan over diversiteit en inclusie gaan, of over klimaat, of over internationale perspectieven. Gaza heeft natuurlijk veel losgemaakt. Ik nodig ze altijd uit om die dilemma’s te bespreken, dat is ook een vast onderdeel van ons programma voor nieuwe medewerkers.’
Andere kenmerken
Toen Gerdan bij de overheid begon, merkte hij dat leeftijdsverschillen een rol speelden op de werkvloer. ‘Ik was natuurlijk opgegroeid met leeftijdsgenoten, van de basisschool tot mijn studie, en toen ik ging werken, was ik ineens collega van mensen die al kleinkinderen hadden. Ik keek automatisch tegen ze op. Zij wisten hoe het werkte, ik wilde van ze leren. Op zich een gezonde houding, maar wat ik merkte, was dat ik me ging conformeren. Het is waardevol als jongere generaties zich blijven verwonderen en vernieuwing met zich meebrengen.’
*Dit is het eerste deel van een artikel uit de Publiek Denken 56: Generaties in het openbaar bestuur Lees hier verder
