Het Nationaal Actieplan Dakloosheid: Eerst een Thuis moet dakloosheid in 2030 beëindigen. Het kabinet trekt daar €65 miljoen euro voor uit, naast de €385 miljoen die gemeenten ontvangen voor maatschappelijke opvang.
Het aantal daklozen is het afgelopen decennium explosief gestegen. Waren er in 2009 zo’n 18.000 daklozen, nu zijn dat er volgens officiële cijfers zo’n 32.000. Maatschappelijke organisaties denken echter dat het aantal daklozen maar liefst drie keer zo hoog is. Zij maken zich bovendien zorgen om het toenemende aantal dakloze jongeren.
Het actieplan dat dakloosheid moet beëindigen bestaat uit zes zogeheten actielijnen:
- Versterken bestaanszekerheid: borging van het bestaansminimum;
- Preventie: voorkomen dakloosheid is altijd het beste;
- Wonen Eerst: iedereen een eigen woonplek met ondersteuning op maat;
- Integraal werken in de uitvoering: regie, snelheid en menselijke maat;
- Geen beleid zonder ervaringskennis: beleid wordt gemaakt, getoetst en uitgevoerd met mensen met ervaringskennis;
- Inclusieve aanpak: aandacht voor jongeren, LHBTIQ+ en dakloze EU-burgers.
De ambitie om in 2030 dakloosheid te beëindigen komt voort uit de Lissabon Verklaring, waaraan Nederland zich gecommitteerd heeft. Nieuw aan die aanpak is dat mensen eerst een huis krijgen, om daarna pas naar andere problemen te kijken.