Experimenteel bestuur is een game-changer. Maar overheden vinden het eng. Dat is jammer, want het kan helpen om grote institutionele veranderingen te realiseren. Een pleidooi voor meer experimentele praktijken.
De wetenschap doet onderzoek, de overheid maakt beleid, ondernemers ondernemen en de burger vertoont goed gedrag: traditioneel gezien zat iedere discipline netjes in het eigen hoekje, zegt Suzanne Potjer, adviseur bij organisatiebureau TwynstraGudde. ‘Maar op die manier kunnen we ingewikkelde maatschappelijke vraagstukken niet oplossen. Daarvoor is samenwerking noodzakelijk, op alle niveaus en tussen alle instanties.’
Experimenteel bestuur
Het is een van de pijlers onder de filosofie van het experimenteel bestuur. Systematisch experimenteren en leren vinden volgens deze filosofie op drie niveaus plaats. In de eerste plaats worden op lokaal niveau ideeën aangedragen en experimenten opgestart om maatschappelijke vraagstukken op te lossen. Op het horizontale niveau vindt uitwisseling plaats tussen verschillende experimenten en ontstaan gemene delers over wat werkt en wat niet. Op het verticale niveau creëren instituties de ideale omstandigheden waarin experimenten kunnen floreren. Lessen uit de praktijk worden hierbij ingezet om nodige institutionele veranderingen te maken.
*Dit is het eerste deel van een artikel uit Publiek Denken 24: Opleidingen. Lees hier verder
Beeld: Shutterstock