Het zou in coronaloze omstandigheden een van de grote thema’s in de verkiezingscampagne zijn geweest: wonen. Het probleem van te weinig en te dure woningen, zowel huur als koop, schreeuwt om een oplossing. Een ding is duidelijk: een oplossing kun je niet alleen aan de markt overlaten. De groep Nederlanders die overheidsingrijpen nodig heeft om fatsoenlijk te kunnen wonen, is alleen maar gegroeid.
Aedes stelde kort voor de verkiezingen met 34 organisaties een actieagenda op met voorstellen om het tekort aan te pakken. Kort samengevat: de komende 10 jaar zijn er een miljoen nieuwe woningen nodig, 100.000 per jaar in alle segmenten: koop en huur, waaronder middeldure huur en koop en zeker ook sociale huur. Ambitieus, want in 1989 kwamen er voor het laatst (ruim) meer dan 100.000 woningen gereed. Sindsdien is dat gestaag afgenomen tot zo’n 65.000 per jaar; in 2020 waren het er 69.000. En ondertussen stijgen de huizenprijzen steeds sneller.
Voor de G40 heeft de woningnood hoge prioriteit. ‘Het is een tweeledig probleem: we moeten meer bouwen vanwege de trek naar de steden en de verdunning van de huishoudens, terwijl betaalbare huisvesting niet onder de huidige marktcondities te realiseren is,’ waarschuwt Bob Vastenhoud, beleidsadviseur wonen bij de gemeente Delft en secretaris van de Themagroep Woningmarkt van de G40. ‘Daardoor dreigt de inclusieve stad, zoals we die willen hebben, verstoord te raken.
*Dit is het eerste deel van een artikel uit Publiek Denken 26: Kabinet aan Zet. Lees hier verder
Beeld: Shutterstock