Het acute tekort aan hulpmiddelen betekende een zoektocht naar nieuwe bronnen in Azië. Maar hoe vind je middelen van de juiste kwaliteit op een oververhitte wereldmarkt? ‘De hele wereld dook op dezelfde hulpmiddelen. Dan is het echt even chaos.’
Het merendeel van het land maakte zich nog weinig zorgen, toen eind februari het eerste officiële geval van corona gesignaleerd werd in Nederland. Bij de universitaire ziekenhuizen zag men echter al snel dat er een probleem ontstond voor de levering van bepaalde productgroepen uit China, zegt Gerwin Meijer, bij het Landelijk Consortium Hulpmiddelen (LCH) verantwoordelijk voor de coördinatie van de aanschaf en handel in hulpmiddelen. ‘Reguliere leveranciers waren aanvankelijk behoorlijk laks met het onderkennen van de toch al duidelijke risico’s. Wij zagen onvoldoende een gevoel van urgentie om zo snel mogelijk tot actie over te gaan. Toen het LCH eenmaal opgericht was, hebben we gelukkig snel kunnen opschalen.’
Hectische opstart
Waar ziekenhuizen onder normale omstandigheden direct hulpmiddelen inkopen bij zogeheten A-leveranciers, bleek dat tijdens de crisis niet meer mogelijk. ‘De voorraden van onze A-leveranciers droogden al snel op,’ vertelt Meijer. ‘Dus zijn we doorgeschakeld naar handel, om direct in te kopen in het Verre Oosten.’
*Dit is het eerste deel van een artikel uit de Publiek Denken-special LCH: Bouw de brug terwijl je eroverheen loopt. Klik hier om verder te lezen
Het Landelijk Consortium Hulpmiddelen (LCH) is in het begin van de coronacrisis opgericht om persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM) in te kopen waaraan een tekort dreigde. In de gehele gezondheidszorg was immers een grote vraag naar materialen als mondkapjes, beschermingsbrillen en handschoenen. Inmiddels zijn in Nederland voldoende hulpmiddelen beschikbaar, ook voor de tweede golf. Met dank aan het LCH. In de Publiek Denken-special Bouw de brug terwijl je eroverheen loopt worden de werkzaamheden van het LCH voor het voetlicht gebracht.