De angst voor Frans Bromet

Het is een iconisch filmpje geworden. De korte gesprekjes die Frans Bromet heeft opgenomen in 1998 over mobiele telefonie. Een veelheid aan mensen die een veelheid aan argumenten hebben om een mobiele telefoon niet nodig te vinden. En o, o, wat is het toch hilarisch om dat terug te zien. Hoe dom en naïef lijken die mensen wel niet.

Makkelijk praten nu bijna 25 jaar later.

Maar in mijn ogen heeft dat iconische filmpje een aantal basisreacties in mensen versterkt die maken dat er te vaak te weinig kritisch wordt gekeken naar nieuwe ontwikkelingen. De angst om niet consequent over te komen (als je vandaag roept dat je geen mobiele telefoon nodig hebt en overmorgen heb je er toch één, wat voor beeld geef je dan over jezelf?) En als iedereen het doet, dan moet je sterk in je schoenen staan om het niet ook te doen.

En de afgelopen maanden hoor en zie ik daarom heel veel mensen het totaal tegenovergestelde doen van de mensen in het filmpje. Vol overtuiging wordt er gesproken over hybride werken. Deels thuis, deels op kantoor. Met vergadering via het scherm. En allemaal op een eigen gepast moment naar kantoor. Om daar elkaar te ontmoeten. Niet om te vergaderen, want dat kan wel via Teams.

Ik geloof er niks van. Ik denk dat veel mensen nu roepen dat dat gaat gebeuren omdat ze bang zijn dat ze over 10 jaar lijken op de mensen uit het filmpje van Bromet. Dat ze overkomen als hebben ze in 2021 de nieuwe ontwikkelingen helemaal verkeerd gezien

In mijn ogen moet er nog wel heel wat gebeuren op technisch vlak om overleggen met een deel van de mensen in één ruimte en een deel van de mensen thuis echt soepel te laten verlopen. En dan nog zullen de “thuiszitters” een belangrijk deel van het overleg missen. De wederzijdse blikken. De subtiele knikjes. En vooral de vergadering voor, na en tijdens de vergadering bij de koffiebreaks. Het even aftasten wat die ene collega nu precies bedoelde? Het even contact maken met die medewerker die net behoorlijk stevig is aangepakt.

De druk om toch met z’n allen naar kantoor te komen. En ook de wens om daar met z’n allen te zijn zal groot zijn. En voor je het weet werken we in groten getale op maandag, dinsdag en donderdag op kantoor. En op woensdag en vrijdag thuis. Dat denken heel veel mensen. Maar ze zeggen het niet. Bang om de hoofdpersonen in een volgend filmpje van (de opvolger van) Frans Bromet te worden.

Delen

Reageer

*

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *