Nederland is een land met 17 miljoen voetbalkenners. Bijna iedereen kan trainer van het Nederlands elftal worden. Ook op coronagebied hebben we ongelooflijk veel deskundigen. Dat maakt ons tot een sterke natie.
Vooral sterk is dat wij deze kennis elke avond tot ons kunnen nemen. Je zet de tv aan en elk programma is gevuld met deskundologen. Ook de kranten lusten er pap van. Elke dag springen de veelal hooggeleerde kennisverspreiders van hun pagina’s. Wat opvalt is dat het er zoveel zijn. Blijkbaar een geweldig resultaat van het Nederlands onderwijssysteem. Hoezo klachten over ons onderwijs? En een aantal deskundologen is wel erg vaak op de buis. Onlangs dacht ik zelfs dat het een testbeeld was, toen ik voor de zoveelste keer een viroloog in beeld zag. Nu is er niks mis met de inbreng van kennis. Evidence based beslissingen nemen heeft ook sterk mijn voorkeur. Alleen wordt elke vorm van kennis in ons land gepareerd met andere kennis. Soms zijn dat zelfs de, dankzij vriend Trump, alternative facts. Want ook verspreiders van bullshit krijgen alle kans in kranten en op de buis. Maar, bullshit of niet… wat bijna onhanteerbaar is, is de overvloed aan kennis. Het mag wel wat minder.
Wat mij echt ergert, is dat er voor elk standpunt dat de media goed uitkomt wel een hoogleraar is te vinden, die uiteraard met al zijn of haar credentials wordt opgevoerd als de nieuwe profeet. Ik heb nooit geweten dat wij zoveel hooggeleerde deskundologen hadden. Waarlijk een rijk gevoel. Met in gedachten Koot en Bie: dr. Clavan is overal onder ons.
Mooi dat zij ook elke dag beschikbaar zijn om hun kennis te delen. Onvermoeibaar leggen zij uit hoe een virusdeeltje zich verspreidt of op welke manier een vaccin uit de naald komt. Publiciteitsgeilheid speelt uiteraard geen enkele rol. Het is allemaal voor de goede zaak.
Wat het wel lastig maakt, is dat kennis vaak direct overgaat in meningen. Wij leven in een land van meningen. Liefst meningen over wat fout gaat. En uiteraard – dat is dan weer ons sterke punt in Nederland – doen wij het hier het allerslechtst. Wij bungelen onderaan. Ja onderaan… behalve als natuurlijk het waardevolle advies van betrokken deskundoloog wordt opgevolgd.
Mogelijk ben ik één van de weinigen in Nederland die deze overvloed aan meningen niet aankan. Het is mij echt teveel. Het zou mooi zijn als er een brede beweging kan ontstaan die pleit voor tenminste één deskundoloogvrije dag in het jaar. Eentje maar zou al mooi zijn.
En ik geef toe, dat is ook maar een mening.