In Je hebt wél iets te verbergen: Over het levensbelang van privacy laten onderzoeksjournalisten Maurits Martijn en Dimitri Tokmetzis zien dat privacy het meest bedreigde mensenrecht van onze tijd is. Ze leggen bloot welke gegevens je allemaal weggeeft en aan wie. En, belangrijker nog: welke ingrijpende gevolgen dat heeft voor ons allemaal.
In discussies over privacy vallen volgens Maurits en Tokmetzis steevast vijf woorden. ‘Een zinnetje dat symboliseert dat we privacy geen echte prioriteit geven: ‘Ik heb niets te verbergen.’ Er is een aantal varianten op: ‘Ik doe niets illegaals’ of ‘Ik doe niets fout of verkeerd.’ Meestal gevolgd door: ‘Ik heb niets te verbergen, dus ik heb niets te vrezen’.’ Maar het tegendeel is waar!
Online privacy is niet tastbaar, zeggen Martijnen en Tokmetzis. ‘We zien het niet en daardoor begrijpen we het niet en daardoor voelen we de urgentie niet. Zoals er een ernstige dijkdoorbraak moet komen voordat we de risico’s van klimaatverandering onder ogen zien, zo moet er eerst iets goed misgaan voordat we het belang van privacy tot ons laten doordringen.’
De zoektocht van de twee onderzoeksjournalisten brengt hen van ‘de dataslurpende Bijenkorfapp naar de achterdeuren van de Belastingdienst, en van zwarte markten in de krochten van het internet tot aan de Amerikaanse douane. We hebben smartphones gekraakt, wifinetwerken gehackt, internetverkeer onderschept, sociale media ontleed, databases leeggetrokken, hackavonden gehouden, honderden privacyvoorwaarden uitgekamd, tientallen openbaarheidsverzoeken ingediend en honderden deskundigen en denkers in binnen- en buitenland gesproken.’ Privacy is volgens hen te belangrijk om weg te zetten als iets waar alleen criminelen, terroristen of pedofielen baat bij hebben. ‘Privacy is van levensbelang, het is de smeerolie van een gezonde democratie en een voorwaarde voor een functionerende rechtsstaat. Maar ja, bewijs dat maar eens.’