Hulpverlener Yamina Ayadi weet hoe belangrijk het is om achter de voordeur van mensen te komen. In 2023 werd ze verkozen tot Sociaal Werker van het Jaar. Ayadi staat gezinnen bij die het moeilijk hebben. Ze vertelt wat ambtenaren kunnen leren van haar persoonlijke aanpak.
Yamina Ayadi is hulpverlener bij Team Toekomst en studeert sociaal werk aan de Hogeschool Rotterdam. Ze is moeder van drie kinderen. Er was een tijd dat ze minder aankon. ‘Ik vind het moeilijk om erover te praten, maar ik had een burn-out. Mijn moeder was net een maand overleden, en toen kreeg mijn zus te horen dat ze maagkanker had. Ik was ook nog zwanger.’ Ayadi had destijds een uitkering, en de ambtenaar die contact met haar had, was op z’n zachtst gezegd weinig tactvol. ‘In Rotterdam is het gebruikelijk dat mensen met een uitkering een tegenprestatie leveren. Dat kon ik toen niet opbrengen. Die ambtenaar keek me aan en zei letterlijk: “Maar uw zus heeft kanker, u toch niet?” Ze heeft zelfs mijn medische verklaringen weggegooid om zo haar eigen verhaal te bekrachtigen.’ Ayadi’s uitkering werd drie maanden stopgezet. Ze noemt het machtsmisbruik. ‘Helaas werd deze ambtenaar beschermd door het systeem, ten koste van mij als burger. Ik ben toen een zaak begonnen. Ik moest letterlijk mijn stem verheffen om aan te geven: dit is onrecht, dit kan niet. Die zaak heb ik gewonnen, maar ik heb toen ingezien hoe moeizaam zoiets kan gaan.’
Ayadi begon te onderzoeken hoe ze dit soort situaties voor anderen kon voorkomen. ‘Ik heb de taal, de kennis en ik weet wat mijn rechten en plichten zijn. Maar wat moet iemand doen die dat allemaal niet heeft?’ Ze besloot zich in te zetten voor kwetsbare gezinnen in de wijk. ‘Al snel werd ik gevraagd om ouderen uit de Marokkaanse gemeenschap te ondersteunen. Zo werd ik door meerdere kwetsbare bewoners om hulp gevraagd en bouwde ik langzamerhand een netwerk op. Uiteindelijk kwam ik bij Team Toekomst terecht doordat ik directeur Mirjam van Rijn had benaderd voor sponsoring van een kickboksschool. Dat werd een ongepland sollicitatiegesprek.’ Ondertussen wilde ze een mbo-opleiding sociaal werk gaan volgen. ‘Maar de eerste keer dat ik me aanmeldde, kreeg ik te horen: mevrouw, u wordt niet toegelaten, want de eisen zijn te hoog. U kunt dat niet aan. Nou, het heeft me heel veel energie en doorzettingsvermogen gekost, maar het is gelukt. Van honderden studenten die met mij begonnen, was ik de eerste die haar diploma mocht ophalen. Dat was echt een mijlpaal.’ Ayadi benadrukt dat zoiets niet zonder hulp kan. ‘Ik heb zoveel steun gehad, vanuit collega’s, vrienden, familie, buurtbewoners. Toen ik mijn diploma mocht ophalen, was eigenlijk het idee dat ik alleen even kwam tekenen. Ben je gek, zeiden mijn collega’s. We gaan er een feestje van maken.’ Ze lacht. ‘Ze hebben dat gebouw gewoon bestormd. Die mensen schrokken zich dood.’
Lees hier verder
Tekst: Dave Schut
Beeld: Hilbert Krane