In de politieke arena is het inmiddels bon ton om voor alles wat er maar speelt een nader onderzoek te eisen. De nationale onderzoeksindustrie vaart er wel bij. Het is een snelgroeiende sector. Of het nu gaat om zelfverklaarde integriteitsbureaus of om onze accountantsbraveriken. Voor elke vermeende ondeugd staan zij klaar om diepgaand onderzoek te doen naar de mogelijke euvels. Ze zitten er bovenop en halen de onderste steen natuurlijk boven. Uiteraard tegen forse bedragen. Nu ben ik allicht een voorstander van werkgelegenheidsprojecten. Maar de vraag is of dit wel de goede investering is.
Het probleem begint in de politieke arena. Elk ongemak, elk deukje, elk hobbeltje, elk incidentje en elk gedoetje… De bestuurders beloven die direct uit te laten zoeken. Het is inmiddels een nationale bezweringsformule geworden voor alles wat mogelijk lastig is. Hiermee wordt elk politiek gevaar zogenaamd afgewend, maar dat is natuurlijk schijn. Want het vraagstuk is daarmee niet weg. Dat komt later alsnog op tafel. Ook al is de politieke wens dat van uitstel afstel komt.