Het ontwerp-Klimaatakkoord realiseert in 2030 naar verwachting een afname van 31 – 52 megaton in de uitstoot van CO2. De opgave van 48,7 megaton en daarmee een reductie van 49 procent ten opzichte van 1990 valt net binnen de bandbreedte, maar wordt waarschijnlijk niet gehaald. Nederlanders met een laag inkomen of een middeninkomen zijn relatief het duurst uit door de maatregelen. De (lagere) middeninkomens gaan er zo’n 0,5 procent op achteruit door de voorgestelde maatregelen, bij de hoogste en laagste inkomens is het een teruggang van 0,3 procent. Dat concluderen respectievelijk het Planbureau voor de Leefomgeving (PBL) en het Centraal Planbureau (CPB) in hun analyse van het ontwerp-Klimaatakkoord.
Vooral de plannen voor de industrie zijn volgens het PBL onzeker. Bedrijven werden geacht de uitstoot met 14,3 megaton terug te dringen, maar de plannen die zijn gemaakt leiden tot een CO2-reductie van slechts 6,0 tot hooguit 13,9 megaton.
Niet alleen de maatregelen in het ontwerp-Klimaatakkoord maar ook het totale klimaat- en energiebeleid – dat bestaat uit het al ingezette beleid én de maatregelen uit het voorlopige Klimaatakkoord – raakt volgens het CPB vooral de laagste inkomens. De achteruitgang voor de laagste inkomensgroep bedraagt 1,8 procent, terwijl mensen met de hoogste inkomens er gemiddeld 0,8 procent op achteruit gaan tussen 2018 en 2030.