Hoe beïnvloedt geweld tegen vrouwelijke politici de aspiraties van jonge vrouwen om politiek actief te worden? Verreweg de meeste vrouwen geven aan dat geweld hen afschrikt. Dat blijkt uit onderzoek van Alliantie Politica. Alliantie Politica is een samenwerkingsverband van WO=MEN Dutch Gender Platform Stem op een Vrouw, de Nederlandse Vrouwenraad en Emancipator.
Geweld tegen vrouwen in de politiek is aan de orde van de dag. Zo’n 10 procent van alle tweets in Nederland gericht aan vrouwelijke politici bevat haat of agressie, aldus de onderzoekers van Alliantie Politica. Vrouwen van kleur krijgen de meeste haat over zich heen. Vrouwelijke politici die met haat te maken krijgen vallen soms eerder uit, of trekken zich op andere manieren terug uit de publieke arena.
Om te kijken of en hoe dit jonge vrouwen met politieke ambities beïnvloedt, spraken de onderzoekers met jonge aspiranten, vrouwen met en zonder migratieachtergrond die de ambitie hebben (gehad) om ooit de politiek in te gaan. Vrouwen van kleur noemen zowel seksisme als racisme als obstakel. Deelnemers twijfelen of ze nog wel de politiek in willen. Ook heroverwegen ze de manier waarop ze eventueel actief worden. Sommigen kiezen liever voor een plek achter de schermen. Zo kunnen ze politieke invloed uitoefenen zonder al te veel zichtbaarheid en bedreigingen. Ook overwegen vrouwen met politieke ambities om minder aanwezig en zichtbaar te zijn op sociale media, om haat, seksisme en bedreigingen te voorkomen.
Naast terugtrekking willen deelnemers tegelijkertijd juist ook zichtbaar zijn. Zelfbescherming (of van hun familie) wordt afgewogen tegen ambitie, idealen, een politieke carrière, en contact met de achterban. Uiteindelijk kan zo’n afschrikeffect tot minder vrouwen in de politiek leiden, aldus de onderzoekers.
Toen ik deze kop zag hoopte ik eigenlijk op een wat langer artikel met wat meer diepgang want dit onderwerp is echt super belangrijk.
Het probleem is dat de huidige maatschappij intertijd is ingericht door een kleine groep. Deze groep bestond vooral uit geprivilegieerde mannen. Deze mannen hielden zich vooral bezig met besturen, waardoor ze maar weinig tijd over hadden voor de dagelijkse gang der dingen zoals het huishouden, de zorg en het werk op het land of in de fabriek.. Dat inrichten deden zij dus vooral op basis van hun eigen ervaringen en daar hebben we nu dus nog steeds last van. Het is daarom essentieel dat we eindelijk serieus werk gaan maken van een betere representatie van vrouwen in de politiek. Want het wordt hoog tijd dat hun stem (en dus ook mijn stem) daar nu eindelijk ook gehoord wordt zodat we er voor kunnen zorgen dat hun belangen (en dus ook mijn belangen) eindelijk ook goed vertegenwoordigd worden. Want dat is nu zeker niet het geval. Zo getuige bv de slechte situatie van de medische wetenschap ten aanzien van vrouwen, het feit dat veel veiligheidshulpmiddelen vooral ontworpen zijn voor mannelijk vormen en maten (waardoor ze voor vrouwen vaak veel duurder zijn als ze al beschikbaar zijn en dat leidt tot onveilige situaties voor mannen en vrouwen), er veel te weinig goed toegankelijke toiletten zijn in de publieke ruimte (gratis, veilig, schoon), de kinder opvang nog steeds niet goed geregeld is waardoor vrouwen nog steeds structureel minder werken dan mannen.. En er veel zogenaamde ‘vrouwen beroepen’ zijn waarin medewerkers structureel weinig betaald krijgen voor vaak onregelmatige uren die ook nog eens vooral parttime beschikbaar zijn. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Volgens mij meer dan genoeg onderwerpen voor een heel issue, en niet alleen een wat uitgebreider artikel. Ik kijk dus uit naar het thema nummer: vrouwen en diversiteit in de Nederlandse bestuurlijke arena! Bv voor Internationale vrouwendag!
Er vallen aan aantal zaken op aan dit onderzoek:
– 10 procent van alle tweets in Nederland (alsof Twitter/X de maat der dingen is, maar dat terzijde) gericht aan vrouwelijke politici bevat haat en agressie. Maar is dat omdat ze vrouw zijn of omdat ze politicus zijn? Eigenlijk kun je niet zomaar stellen dat ze met haat en agressie te maken krijgen omdat ze vrouw zijn als je dat niet vergelijkt met de berichten die hun mannelijke collega’s krijgen.
– Het is ook nogal wat om te stellen dat ‘geweld tegen vrouwen in de politiek aan de orde van de dag is’ als je daarna komt met tweets. Een berichtje op een platform plaatsen staat niet gelijk aan geweld.
– Vrouwen met politieke ambities overwegen om minder zichtbaar te zijn om haat, seksisme en bedreigingen te voorkomen. Maar dat is eigenlijk niet relevant: als je iets bij voorbaat niet doet kun je ook niet concluderen dat er een probleem is.