Weerstand hoort bij een goed participatieproces, maar in de praktijk gaan we het nog te vaak uit de weg. Bestuurskundige Eva Wolf roept beleidsmakers op zich kwetsbaar op te stellen en actief weerstand op te zoeken in het participatieproces, zowel met burgers als in de eigen geledingen.
Typisch Nederlands, vindt Eva Wolf, assistent-professor aan de Tilburg University: ook al willen we meer participatie, het moet vooral gezellig en constructief blijven. ‘En dat terwijl strijd en weerstand juist essentieel zijn voor een daadwerkelijk effectief participatieproces. We denken vaak: als je aan het begin veel investeert in participatie, via inspraakavonden en keukentafelgesprekken, krijg je iedereen wel mee. Maar daar gaat het in wezen niet om. Pas als je een goed gesprek voert met mensen over hun boosheid en problemen, valt het kwartje over wat er echt speelt en kun je nadenken over verbreding van de opgave.’
Binnenskamers knetteren
We moeten inspraak dus meer verweven met strijd, aldus Wolf. Dat gaat verder dan alleen het gesprek tussen overheid en burger. ‘Het zou raadzaam zijn dat de overheid in de eigen organisatie eigen tegenstand, eigen conflict creëert. Nu komen andere perspectieven pas bovendrijven als burgers ze ten tonele brengen. Die kun je veel vroeger scherp hebben, als je zorgt dat het binnen de overheid soms knettert, door de ruimte te geven aan mensen die het radicaal oneens zijn.’
*Dit is het eerste deel van een artikel uit PD 30 Burgerparticipatie: Eenrichtingsverkeer of cocreatie? Lees hier verder
Beeld: ANP Foto