De SVB, UWV en TNO hebben een pilot opgezet om burgers te bereiken die recht hebben op AIO (aanvullende inkomensvoorziening ouderen), maar daar geen gebruik van maken. De pilot demonstreert hoe overheden hun dienstverlening kunnen verbeteren door technologische en juridische innovaties te combineren.
Het is Kerstel Nijland, transitiemanager bij de Sociale Verzekeringsbank (SVB), al jaren een doorn in het oog: hoe kan het dat mensen die recht hebben op aanvullende steun van de overheid daar geen gebruik van maken? Maar hoe graag ze daar ook iets aan wilde doen, de SVB beschikte niet over de gegevens om die mensen te kunnen vinden, noch over de bevoegdheid om mensen actief te benaderen. Dat terwijl het Centraal Bureau voor de Statistiek becijferde dat zo’n 30 procent van de mensen die er recht op hebben, geen AIO ontvangen.
Versleutelde data uitwisselen
Een samenwerking met onderzoeksorganisatie TNO en UWV (Uitvoeringsinstituut Werknemersverzekeringen) bood uitkomst. Dankzij een ministeriële regeling mochten de verschillende organisaties op privacyvriendelijke wijze data combineren, om zo te kunnen zoeken naar mensen die recht hebben op AIO. Dat gebeurde met Multi-Party Computation, vertelt Alex Sangers, projectmanager Privacy Enhancing Technologies bij TNO. Daarmee kunnen meerdere partijen gezamenlijk met data werken, zonder elkaars data in te zien. Sangers legt uit: ‘Bij de pilot gebruikte de SVB inkomensgegevens van UWV die op een speciale manier versleuteld waren. Door inkomenscomponenten uit de polisadministratie te combineren met gegevens over de huishoudenssamenstelling, kon de SVB uitrekenen of huishoudens onder een bepaalde inkomensgrens vielen. Zo leerde het welke huishoudens mogelijk recht hadden op AIO.’
*Dit is het eerste deel van een artikel uit Publiek Denken 46: Dienstverlening. Lees hier verder