Met alleen een vinger in de dijk houden we het de komende 100 jaar niet droog. We moeten klimaatadaptiever bouwen, anders wordt het dweilen met de kraan open. Dat rekening houden met klimaatverandering extra kosten met zich meebrengt, valt in de praktijk eigenlijk best mee. ‘Het komt neer op zo’n 3.000 tot 5.000 euro per nieuwbouwwoning,’ zegt deltacommissaris Peter Glas.
In april van dit jaar schreef Glas een brief aan de ministers Harbers van Infrastructuur en Waterstaat (IenW), Staghouwer van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit, Van der Wal voor Natuur en Stikstof en De Jonge voor Volkshuisvesting en Ruimtelijke Ordening (VRO). In die brief roept hij de bewindslieden op om werk te maken van klimaatadaptatie. Overstromingen, wateroverlast, hitte en droogte zullen in toenemende mate de inrichting van Nederland beïnvloeden. Het zijn de vier onderwerpen waarvoor de gemeenten enkele jaren geleden stresstesten hebben gehouden. ‘Het zijn termen die nog niet vast genormeerd zijn, maar je ziet dat ze gaandeweg preciezer worden ingevuld,’ aldus Glas. ‘Daar is behoefte aan.’
Die behoefte is er vanzelfsprekend bij gemeenten, maar ook de bouwsector zit erom te springen. Glas: ‘Je kunt bijvoorbeeld vastleggen dat klimaatadaptief bouwen betekent dat huizen geen overlast mogen hebben van een bui van, zeg, 60 of 70 millimeter. Hoe je daar dan voor zorgt, hangt van de lokale omstandigheden af, er is verschil tussen binnenstedelijk gebied en een buitenwijk, en zandgrond in een heuvelachtig gebied vraagt om andere maatregelen dan laaggelegen veengrond. Maar door duidelijke normen te stellen ontstaat er een gelijk speelveld en is het voor alle betrokkenen – gemeenten, corporaties, bouwers – duidelijk waar ze aan moeten voldoen. De ministers van VRO en IenW hebben dat ook al aan de Kamer toegezegd.’
*Dit is het eerste deel van een artikel uit Publiek Denken 36: Groen Akkoord. Lees hier verder
Beeld: Valerie Kuypers