In Nederland zijn veel projecten en programma’s die bijdragen aan transities, maar hoe maak je hard wat jouw bijdrage is? DuurzaamDoor wil het weten. Niet alleen om de inzet van mensen en middelen te verantwoorden, maar ook om sturing te kunnen geven en erover te kunnen communiceren. Omdat er nog geen impactmonitoren zijn voor programma’s als DuurzaamDoor, gaat het programmateam er zelf een ontwikkelen. Het resultaat deelt DuurzaamDoor vanzelfsprekend graag met derden.
Binnenkort is het tijd voor de “halverwege-rapportage” aan de Tweede Kamer en de opdrachtgever. Normaal rapporteert DuurzaamDoor de harde cijfers: zoveel participatietafels, zoveel deelnemers, zoveel bijeenkomsten en zoveel publicaties met zoveel bereik. ‘Maar dat zegt nog weinig over wat je daarmee realiseert: je impact,’ stelt programmasecretaris van DuurzaamDoor Eric Gerritsen, die de ontwikkeling van de impactmonitor trekt. ‘Zeker als je met belastinggeld werkt, zoals wij, dan moet je willen weten of je betekenisvol bent. Niet alleen richting opdrachtgever, het ministerie van LNV, maar ook voor onszelf als programmateam. Met onze activiteiten willen we de slagkracht en professionaliteit van bedrijven, overheden en maatschappelijke organisaties vergroten waar het gaat om het samenwerken aan transities. Je wilt weten of je het goede doet om die ambitie waar te maken: of je de juiste mensen bij elkaar hebt, of je met je events iets in beweging zet, en ook of je op een goede manier communiceert over de resultaten en of mensen daar ook iets mee doen.
Impact bepalen van een transitieproject is per definitie lastig. Werken aan transities is werken in een fluïde wereld waar kaders nog niet helder zijn. Niemand weet hoe het moet en hoe de toekomst eruitziet. Bovendien werken meerdere initiatieven aan hetzelfde doel. Hoe kun je dan zien wat je eigen bijdrage is? ‘We hebben natuurlijk wel een gevoel bij wat we doen en of onze aanpak werkt,’ zegt Eric. ‘Onder al onze activiteiten ligt bijvoorbeeld de aanname dat je tot nieuwe, toekomstbestendiger oplossingen komt, als je mensen bij elkaar brengt die elkaar niet van nature opzoeken. Betere oplossingen dan wanneer je het overlaat aan een partij, bijvoorbeeld een gemeente of gebiedsontwikkelaar.’
*Dit is het eerste deel van een artikel uit de Publiek Denken special DuurzaamDoor: Nooit uitgeleerd. Lees hier verder