Soms moet je als ambtenaar moedig zijn. Dat klinkt gemakkelijk maar is het dat ook? Twee jonge ambtenaren over lef op de werkvloer.
Lef is een groot onderdeel van het werk van Marijn van Hout (30). Van Hout is senior jurist bij de Omgevingsdienst De Vallei, de uitvoeringsorganisatie op het gebied van vergunningen en handhaving voor gemeenten als Ede-Wageningen, Nijkerk en Barneveld. Ze gaat vaak op pad met toezichthouders om overtreders te bezoeken, wanneer er sprake is van meerdere overtredingen. Of het nu gaat om illegaal geplaatste schuttingen of schuurtjes, asbestverontreinigingen of illegale bedrijven.
Vasthouden aan je boodschap
Daarbij komt ze veel in contact met inwoners. ‘Dat is soms best wel confronterend. Als we een controle doen op illegale kamerhuur, check ik als jurist de feiten en doe ik de communicatie. Dan breng ik bijvoorbeeld het goede nieuws ter plekke dat de persoon de kamer mag verhuren, of het slechte nieuws dat er een dwangsom komt en er een procedure wordt gestart. Ik ben empathisch ingesteld en vind het best lastig om slecht nieuws te brengen, bijvoorbeeld te vertellen dat iemand zijn schuurtje moet afbreken. Je moet zowel begrip tonen voor de personen die je spreekt als vasthouden aan je boodschap. Je moet inlevingsvermogen tonen, maar tegelijk niet te veel meebewegen. Het kan best intimiderend zijn wanneer je dat doet op iemands privéperceel. We krijgen regelmatig met agressie te maken.’
De laatste tijd is die agressie steeds harder geworden, stelt ze. ‘We hebben sinds corona veel handhavingsverzoeken gekregen. Mensen gingen tijdens de lockdowns veel bouwen maar keken ook meer op elkaars terrein mee. Sindsdien is de agressie en intimidatie ontzettend toegenomen. We rijden soms bewust weleens in een andere auto, omdat mensen ons al herkennen. Ik ben in de spinningles die ik geef weleens bezocht door een overtreder. We krijgen hier gelukkig goede begeleiding in.’
*Dit is het eerste deel van een artikel uit de Publiek Denken special: Jonge ambtenaren, een andere kijk. Lees hier verder