Het belangrijkste van netwerken is dat je het gewoon moet doen. Alleen is het vooral voor jongere ambtenaren helemaal nog niet zo gewoon. Het kost daardoor weleens moeite om over de beginnersschroom heen te stappen.
Djulianti van de Ven en Fleur van Gool zijn bestuursleden van FUTUR, het netwerk van jonge ambtenaren. Voor een organisatie als FUTUR is het een soort existentiële kwestie om te bepalen wat netwerken eigenlijk is. Van de Ven: ‘Het is elkaar ontmoeten met een professionele insteek. Je doet het om de kwaliteit van het werk dat je doet te verbeteren. Het gaat om de interactie met elkaar, je weet van tevoren nooit wat je eruit haalt.’
Baran Koşer, een van de bestuursleden van het Landelijk Overlegorgaan Bestuurskundeverenigingen (LOB), formuleert het zo: ‘Nieuwe ideeën en inzichten leren kennen door nieuwe mensen te ontmoeten en met ze te spreken.’ Medebestuurslid Justin Spruit: ‘Praten met anderen biedt kansen om eens met een helikopterview naar je eigen werkzaamheden te kijken.’
Hanno Paul van Maanen, voorzitter van JongRIJK en officier bij Defensie: ‘Door netwerken weet je wie er “in de buurt is” en leer je wie je waar kunt bereiken. De mensen die je zo leert kennen kun je vervolgens laagdrempeliger benaderen, niet via de mail maar door de telefoon te pakken en te refereren aan het gesprek dat je eerder met elkaar hebt gehad.’ Wees daarbij vooral niet te beducht voor de hiërarchie; zeker bij Defensie speelt dat een rol, waar je aan het aantal sterren meteen iemands rang kunt zien. ‘Ik heb er geen probleem mee om op een directeur af te stappen. Als je laagdrempelig met elkaar contact legt en als je kunt vertellen wat je belangstelling is, blijkt vaak dat je raakvlakken met elkaar hebt.’
*Dit is het eerste deel van een artikel uit de Publiek Denken special over jonge ambtenaren. Lees hier verder
Beeld: Dimitry de Bruin