De PBL Academielezing van 2 juni is gewijd aan de circulaire economie. Hoe kan een circulaire wereld er in 2050 uitzien, vraagt professor Marko Hekkert van de Universiteit Utrecht zich af.
De coalitie heeft ambitieuze klimaatdoelen voor de circulaire economie en beoogt een betere aansluiting tussen klimaatbeleid en radicaal efficiënter grondstoffengebruik. Verzilvering van de mogelijkheden die een circulaire economie biedt voor de realisatie van broeikas-gasreducties gaat echter niet vanzelf. Daarvoor is goed doordacht en uitgevoerd beleid nodig. De kansen die efficiënt grondstoffengebruik biedt om de broeikasgasemissies te reduceren zijn tot dusver maar mondjesmaat gebruikt.
In deze PBL Academielezing reflecteert professor Marko Hekkert (Universiteit Utrecht) op de transitie naar een circulaire economie. Hoe zou de circulaire wereld er in 2050 uit kunnen zien en welke veranderingen vraagt dit?
Centraal in de PBL Academielezing staat de circulaire paradox. Veel opties zijn eenvoudig te bedenken, hebben grote voordelen, zijn technologisch niet complex en tegelijkertijd heel lastig te realiseren. De transitie naar een circulaire economie, stelt Hekkert, is vele malen uitdagender dan de energietransitie. Waarom is dat zo? En hoe is die uitdaging aan te pakken? Marko Hekkert geeft zijn diagnose van de uitdaging, maar ook de weg vooruit: missiegedreven transformatiebeleid. Een uitkomst die vraagt om een andere manier van denken in politiek en beleid.