Nog steeds vallen te veel mensen tussentijds uit bij de gemeentelijke schuldhulpverlening. Ook krijgen zelfstandigen geen of onvoldoende hulp als zij schulden hebben. Gemeenten motiveren toewijzende en afwijzende beslissingen te weinig op papier. Dat blijkt uit het ‘Een open deur? Het vervolg’ , een enquête van de Nationale ombudsman onder 298 gemeenten in Nederland.
In de volgende editie van Publiek Denken, die 25 september verschijnt, gaat Van Zutphen uitgebreid op de resultaten van Een open deur in. ‘Het zou goed zijn,’ aldus Van Zutphen, ‘als gemeenten een professionaliseringsslag maken en een integrale blik ontwikkelen: wat is er met die persoon aan de hand in de meest brede zin van het woord? Schulden komen zelden alleen. Vaak gaan ze gepaard met andere problematiek, zoals huiselijk geweld en degelijke.’ Toch wil hij niet somberen want er gaat ook veel goed. Bovendien laten andere decentralisaties zien dat tijd een belangrijke factor is. ‘Kijk maar naar die van de zorg. Her en der zijn er geslaagde operaties maar ze zijn er nog lang niet.’
De Nationale ombudsman zal gemeenten een individuele terugkoppeling geven over de vraag waar verbetering mogelijk is. Van Zutphen: ‘Ook gaan we gemeenteraden aansporen om kritische vragen te stellen aan hun college. In ons onderzoek geven we vooral het beeld van gemeenten zelf weer. Maar belangrijker is om te weten wat er echt gebeurt. Raadsleden die aan de wethouder vragen: hoe doen we dat eigenlijk.’
goed dat er opnieuw aandacht komt voor een oud en bekend probleem.
in mijn ervaring is het doorgaans niet zozeer het beleid dat voor cliënten problemen oplevert, maar de opvattingen en instelling van degenen, die dat beleid uitvoeren.
een belangrijke factor daarbij is altijd, dat ambtelijke procedures een adequate hulpverlening nog wel eens in de weg staan. zo hoorde ik van een cliënt in Groningen die landelijk solliciteerde, maar van de schuldhulpverlening geen toestemming kreeg een railactiefkaart aan te houden die korting geeft op (dure) treinreizen en die mede daardoor onnodig veel geld kwijt was aan treinreizen. en ambtenaren willen wel eens vergeten, dat abonnementen, verzekeringen, huur en nutsbedrijven op tijd voldaan moeten worden.