Terwijl veel bedrijven door de coronacrisis omvallen, gaan andere juist als een trein. Zou de winst van deze “winnaars” niet wat eerlijker verdeeld moeten worden? Winstmakers moeten meebetalen, kopte De Telegraaf. Ik vond die kop opvallend links klinken voor de “krant van wakker Nederland”. En nog opvallender: in de economie is het altijd zo dat sommigen winst draaien en anderen verliezen. Waarom wordt er nu opgeroepen om de buit eerlijker te verdelen? Ik opper mogelijke verklaringen en houd ze kritisch tegen het licht.
Ten eerste: een crisis vraagt om meer solidariteit. Zouden we van bedrijven niet meer onderlinge solidariteit moeten verlangen? Dat klinkt op zichzelf mooi, maar sommige critici waarschuwen voor de schaduwkanten van “solidariteitsuitbreiding”. Zo betoogt bestuurskundige Margo Trappenburg in een artikel op de website van Sociale Vraagstukken dat zogenoemde coronasolidariteit ons niet gaat redden. Veel zaken die voorheen gewoon waren, zijn we gaan doen uit solidariteit, stelt ze. Wij gingen uit eten – toen dat nog kon – “voor de horeca”, en het leek er even op dat we naast de horeca, ook de winkels, de cultuursector en de topsport overeind wilden houden. Maar de rek is daar al gauw uit, waarschuwt Trappenburg. Wat voor de burgers geldt, gaat ook op voor bedrijven, lijkt mij. De goedbedoelde handreikingen zijn op een gegeven moment op.
*Dit is het eerste deel van een artikel uit Publiek Denken 26: Kabinet aan Zet. Lees hier verder
Beeld: ANP